برای لوله کشی هایی که به صورت روکار اجرا می شوند باید از جعبه کشش و بست ها یمناسب این کار استفاده شود. بدین منظور رعایت نکات زیر ضروری است.
برای هر محل انشعاب یا محل های اتصال سیم کشی به وسایل مصرف کننده یا کنترل کننده مدار باید از نوعی جعبه و یا وسیله انتهایی مانند آن استفاده شود. اندازه جعبه تقسیم باید طوری انتخاب شود که فضای کافی برای سیم ها و کابل های داخل آن وجود داشته باشد. کلیه هادی هایی که به جعبه تقسیم یا جعبه کشش یا تابلو وارد می شوند باید در برابر ساییدگی حفاظت شوند. به این ترتیب که برای حراست پوشش عایق سیم ها در محل ورودی هادی، یا اتصال لوله به جعبه تقسیم و مانند آن باید یک بوشن فیبری و یا برنجی نصب شود مگر اینکه معادل آن در ساخت جعبه در نظر گرفته شده باشد.
انجام سیم کشی های نوع روکار با استفاده از سیم های چندلا و نیز بست های میخی یا میخ معمولی اکیدا ممنوع است. در سیستم لوله کشی روکار تمامی اتصالات باید از نوع پیچی باشد. بست اسپیت، بستی پیچی بوده و کاربرد اصلی آن در نصب کردن انواع لوله به دیوار است. محل و فاصله بست های لوله های روکار نباید از 40 سانتی متر کمتر و از 100 سانتی متر بیشتر باشد.بست ها باید 2 پیچه و از انواعی باشد که لوله با دیوار تماس پیدا نکند و حداقل 6 میلی متر با آن فاصله داشته باشد.
